W zeszłym roku pisząc pourodzinową notkę uznałam, że moje życie bardzo się zmieniło. Gdybym mogła przewidzieć wtedy jak moje losy potoczą się przez kolejne 12 miesięcy, nie napisałabym tego. Teraz wszystko zmienia się o 180 stopni, wywraca się do góry nogami. Sprawy, które tak mnie martwiły i zaprzątały mi głowę w 26 urodziny, w te 27 zeszły na dalszy plan. Pojawiała się melancholia i masa wspomnień, ale nie bolało już tak bardzo i nakazałam sobie skupić się na tym, co mam teraz. Przecież świętowało ze mną kilkanaście osób, cudownych osób, którym zależało na tym, bym tego dnia była uśmiechnięta. Między innymi dlatego postanowili być przy mnie w tym dniu. Co do większości z nich - spodziewałam się tego, z innymi mój coraz lepszy kontakt mnie zadziwia. Ale może tak jest, że jak coś się psuje, to po to, by coś innego mogło się odbudować...? Sama nie wiem... A może wpływ na to ma nasza obecna sytuacja? Tej w zeszłym roku nie spodziewałam się kompletnie! Czeka na nas nowe, zupełnie nieznane i z pewnością poważniejsze życie. Choć 18 lat skończyłam już bardzo dawno temu, prawdziwie dorosła czuję się dopiero teraz. Mam nadzieję, że podołam nowemu wyzwaniu. Ostatni czas jest zarówno najpiękniejszym, jak i najtrudniejszym czasem w moim życiu. Na 27 urodziny życzę sobie, bym sprawdziła się w swojej nowej życiowej roli, by to wszystko skończyło się jak w bajce - byśmy od teraz żyli długo i szczęśliwie. Nie chcę zamku, wystarczy, że uda nam się stworzyć swój dom. Nie potrzebuję dobrych wróżek, te osoby, które cieszą się moją radością są niezastąpione. Jestem księżniczką, która pragnie tylko szczęścia. A może AŻ szczęścia?

Ten tydzień jest bardzo owocny w spotkania towarzyskie. Nadrabiam w dalszym ciągu pokoronowe zaległości. W końcu mamy trochę swobody i więcej możliwości! Dzisiaj czeka na mnie cała sterta ubrań do ułożenia i posegregowania. Jest tego tyle, że skończę z tą notką i zaraz się za to zabieram. Jakie one są cudowne, szok! Tylko skąd ja wezmę tyle miejsca w szafach? ;(

" W każdej dziewczynie jest trochę z księżniczki, która szuka swojego szczęśliwego zakończenia, a każdy człowiek szuka domu. Nie mówię tu oczywiście o budynku. Sama kwestia domu jest bardzo skomplikowana. Nie wiem, co możemy nim nazwać, ale wydaje mi się, że dom to miejsce, za którym tęsknimy, do którego wracamy. To ludzie, których kochamy, bezpieczeństwo i spokojny sen. I marzenia." - "Dobrze, że jesteś" - M.Sawicka