4

-Cześć... Dawno nie rozmawialiśmy.

-Hej stwierdziłem że nie mamy już o czym.

-Ale przecież ja Cię kocham...

-Ja ciebie też,...

-To czemu nie jesteśmy razem ?

-Bo wiesz to nie jest takie proste...

Powiedział te słowa i odszedł a ja stałam sama , bezradnie opierając się o drzewo. Widziałam po jakimś czasie ciebie i ją ale przecież wy się kochacie,..

- Serce zapie*rdala jakszalone...

- Jak to.?

- No kiedy na niego patrzę...

- To nie patrz.

- Kiedy nie mogę... <3

- Wypuściłam szczęście...

- Jak to wypuściłaś szczęście?!

- Nie zdołałam go złapać bo było trochę za ciężkie.

- A jak wyglądało?

- Miało metr osiemdziesiąt i brązowe oczy

-Jednak nie zapomniałaś?

-Nie.

-Czemu? To takie proste.

-Wiem, że proste. Ale boję się o nim zapomnieć.

-Nie rozumiem&

-Boję się, że jeśli zapomnę, to będzie znaczyło, że go jednak nie kochałam.!

-Widzisz ją? tą małą?

-Widzę a co? co ona robi? 

-To co zawsze żyje w innym świecie, w świecie spełniających się marzeń.

- Jak się czujesz młoda? - zapytał mój starszy brat siadając koło mnie. 

- Trochę bolą mnie oczy od płaczu, trochę serce popękało ale czuje się znakomicie. 

- Nie żartuj, wiem że tak nie jest. 

- To po chuja pytasz jak jest?! - zaczęłam krzyczeć ale już po chwilii znalazłam się w Jego ramionach.

- Już spokojnie siostra, poradzimy sobie z tym. - powiedział głaszcząc mnie po włosach. Kochałam go za to że był taki opanowany, spokojny i zawsze był kiedy go potrzebowałam