Though it's been a while now..

...I can still feel so much pain.
Momentami wątpie w to, że jest dobrze. Że dobrze będzie, tak. Zdarza mi się to, ostatnio w sumie coraz częściej... Ale mimo tego, że mam swoje "momenty", to wierzę. Wierzę i kurde mam się dobrze. Nie zawsze, ale jednak. Od ostatniej notki minął ponad miesiąc i strasznie dużo się zmieniło. Moje życie to jakiś pochrzaniony rollercoaster, ale chyba powinnam do tego przywyknąć. Jednak trudno jest żyć, normalnie funkcjonować ze świadomością, że 2 lata temu było naprawdę idealnie. Trudno jest oddychać pamiętając jak szczęśliwym się było wtedy. I jedyną rzeczą, która w tym wszystkim pomaga, to świadomość, że przez ostatni rok czułam się jak jedno wielkie gówno i jakimś cudem z tego wyszłam. And it hurts remembering how it felt to shut down.. Całe ostatnie dwa lata mnie bolą, naprawdę. Chociaż 2010 był najlepszym rokiem w moim życiu (przynajmniej na razie), to wspominanie tego wszystkiego naprawdę boli. Nie wiem dlaczego dobre wspomnienia sprawiają, że czujemy się źle. Nie wystarczy, że te złe już to robią? Oh, God. No w każdym razie.. Nie ogarniam Cię, wiesz? Ta cała sprawa nie ma już dla mnie żadnego sensu. Nie, sorry, jaka "sprawa"? Przecież my nie mamy żadnych spraw. I w ogóle nie ma żadnego "nasza" czy tam "nasze". Nie ma "my", więc spieprzaj, ogarnij dupę i nie pisz do mnie, bo chyba zaczyna mi przechodzić i chociaż nie cieszy mnie to jakoś, to nie powinieneś tego niszczyć..