Jakoś powoli leci. To chyba najważniejsze. 

Wydaje mi się, że czeka mnie sporo zmian. Niestety, czasami trzeba, po to żeby było lepiej. Chociaż może nie od razu widać tego efekty. 

Błoga cisza. W końcu błoga cisza.

Poza tym czuje się wypalona i troche nie wiem co dalej... Nawet nie wiem jak, bo nie mam z kim. I bądź tu człowieku mądry i pisz wiersze. Chyba ciut za szybko na wypalenie. Nie mniej jednak pojawił się inny ambitny pomysł jak wykorzystać marnujący się czas. Może coś w końcu z tego wyjdzie.

I w ogóle trzeba by się w końcu jakoś zmobilizować do jakiegokolwiek działania, najlepiej dobrego, z czym bywa ciężko. Złe idzie mi jakoś szybciej i chyba trochę żałuję, że się zdecydowałam, ale cóż, mówiąc A trzeba powiedzieć B.