myślami odbiegam w przeszłość, kiedy wszystko było dużo łatwiejsze, nie zdawałam sobie sprawy, że to kiedyś może się skończyć.
a jednak.
od dłuższego czasu życie coraz to bardziej pozbawia mnie złudzeń, w które wierzyłam od czasów dzieciństwa,
z dnia, na dzień przekonuje mnie; że to nie to, że to nie jest tak jak chciałam. it hurts.
bo tak naprawde; szczerze, to nie mam pojęcia co się dzieje.
mam masakryczne huśtawki nastroju, dosłownie jak narkoman.
raz wydaje się być wszystko w najlepszym porządku, a raz czuje się kompletnie odizolowana od reszty świata. dsntegsist.


myślałam, że idę dobrą drogą, dalej staram się tak myśleć, ale ta droga coraz bardziej zaczyna budzić moje wątpliwości z tego względu, że ostatnio nic nie idzie po mojej myśli.
facken sh*t.

gdzieś usłyszałam ; 'z cierpieniem się nie walczy, cierpienie trzeba przyjąć' - kto to wymyślij jest idiotą, bo ja nie potrafie godzić się z czymś takim.