31.12.14

Koniec roku 2014 byl udany.

Zreszta caly grudzien byl miesiacem, ktory znaczyl i wciaz znaczy wiele.

Polecialam do Polski na 18stke mojego brata, za ktorym tesknie strasznie..

Postaralam sie aby urodziny mojej mamy takze byly wyjatkowe, sama wizyta w domu chyba sprawilam jej wiele radosci.

Oczywiscie nie obylo sie bez scen z udzialem taty, babci - idzie przywyknac.

Totalnie znieczulilam sie na jakiekolwiek prymitywne zachowania, albo bede to mogla przetestowac w przyszlym roku przy okazji kolejnej wizyty w kraju.

To tylko 6 dni i musze przyznac, ze to byl najpiekniejszy czas.. Spotkalam sie z moimi najdrozszymi. Upewnilam sie,ze kazda z nich jest szczesliwa.

Upewnilam sie ze P. takze jest szczesliwy, a jego wybranke serca polubilam z miejsca.

Mission complete.

Nie o tym w zasadzie chcialam wspomniec, ale o tym ze moje zycie chyba nigdy nie wejdzie na tory, ktore powinno obrac odkad poznalam mojego przyszlego meza.

Mimo wielkiego szczescia posiadania siebie wzajemnie, przyjazni, partnerstwa zawsze, ale to ZAWSZE musi sie stac cos czego nie przewidzialam, cos lub ktos pojawia sie nie wiadomo skad i wywraca nasze zycie do gory nogami.

Mile , ale i niebezpieczne.

Pozyjemy, zobaczymy.

A na gorze ja z mym mynzem kochanym w szalonego sylwka 2014.

Szalenie to bylo jak wreszcie zostalismy sami i moglismy na spokojnie wypic butelke i obejrzec Breaking Bad.

Takiego szalu sylwestrowego bylo mi trzeba po ciezkiej pracy w swieta.

Kocham Cie, mimo wszystko.. <3