264

`Nauczyłam się by nigdy nie patrzeć za siebie. Przeszłość jest pogrzebana. Żyjąc nią niczego nie zyskasz. Liczy sie dziś. Lecz miewam te sny. Nic w nich nie jest prawdziwe. Nic nie jest trwałe. Wszystko jest fantazją. Zjebane. Iluzją. W tych snach jestem życiem, które już przeminęło. Dziś nic nie oznacza. Dzisiaj jest duchem który mnie nawiedza. Kiedyś coś robiłam. Moje duchy nie pozwolą mi o tym zapomnieć.

Zeszłej nocy zginął człowiek. Lecz nie zasłużył na to co go spotkało. To nie było dobre. Nie był otoczony przez najbliższych. Nie zmarł spokojnie we śnie.

Myślisz, że znasz  śmierć, ale nie znasz, dopóki jej na prawdę nie zobaczysz. Wtedy zachodzi ci za skore i żyje wewnątrz ciebie. I nic nie możesz zrobić. nic. Myślisz też ze znasz życie. Stoisz na krawędzi i patrzysz jak przelatuję, ale tak na prawdę nie przeżywasz go. Jesteś zwykłym turystą, Duchem. A potem naprawdę je dostrzegasz. Wtedy zachodzi ci za skórę, żyję wewnątrz ciebie i nie ma ucieczki. Nic nie można zrobić i wiesz co? to dobrze, na prawdę dobrze. I to wszystko co powiem na ten temat.`

sad