Cytaty

Czy niedziela to odpowiedni dzień na poruszanie takich tematów? Nie wiem. Ale ja lubię wyzwania, bo to one dają mi motywację do działania, w życiu, tak jak i tu, na tym portalu (...) A więc... Przez trzydzieści kilka lat przyglądam się codziennie temu co nas otacza i zadaje sobie pytanie, dokąd ten świat zmierza? ... I może jestem staroświecki, ale świat zmierza w złym kierunku. Delikatność kobiety idealnie komponuje się z siłą mężczyzny. Kobieta powinna być niewinna, delikatna i subtelna, lekko nawet niezdarna i niedostępna. Mężczyzna powinien być odważny, silny, z temperamentem, ale jednak jak głupi starać się o tą kobietę, chronić Ją, otaczać opieką, zbudować świat od nowa. Teraz jest inaczej, mężczyźni: ci*ty w rurkach i dziewczyny-ziomale przeklinające ze swagiem, kobiety walczą o mężczyzn, a mężczyźni, mówiąc krótko, mają wyje**ne. To tak często spotykane. Chciałbym żyć w czasach naszych dziadków. Żeby mężczyzna zbierał kobiecie kwiaty na polu, stał pod oknem i zapraszał na kawę. Mężczyzna się stara, walczy, daje wiele, lecz kobieta odwzajemnia ze zdwojoną siłą.

Jeśli masz być, to będziesz. Mimo wszystko wierzę w Ciebie, wierzę że kiedyś pobiegniesz. Poczekam tyle ile trzeba, dwa tygodnie, kilka lat, całe życie. Tylko się nie spóźnij.

Twoją siłą nie jest to, że udajesz chodzącą doskonałość, ale to, że zdajesz sobie sprawę ze swoich niedoskonałości i starasz się w miarę możliwości je naprawić.

Ludzie z depresją po cichutku z naszych oczu znikają. Najpierw nie odbierają naszych telefonów, a potem zupełnie niezauważenie rozpływają się w niebycie.

Dziwne jest, gdy nic się nie dzieje. Kiedy każdy dzień wygląda tak samo, bez żadnego zróżnicowania. Ta sama nudna powtarzalność od momentu, gdy otwierasz rano oczy aż do chwili, gdy zasypiasz. To najbardziej nierealna ze wszystkich sytuacji.

To uczucie beznadziejności, kiedy siadasz i płaczesz. Rozczulasz się nad sobą, nad swoją sytuacją, nad tym, co cię spotkało, nad ludźmi, którzy są obok. Coś cię dobiło tak wewnętrznie, jakiś kamień spadł na serce i uwolnił cały ten ból. Dusisz się łzami, ledwo łapiesz powietrze. Milion myśli na minutę, tysiące pomysłów i setki nieodpowiednich zamierzanych decyzji. Trzęsące ręce, coraz bardziej mokre policzki, sama nie wiesz, co się dzieje. Coś wybuchło, świat oszalał. Chcesz coś napisać, powiedzieć, gdzieś pójść, chcesz zakończyć ten ból, żal do samej siebie. Jeszcze nie wiesz, że decyzja, którą chcesz podjąć, jest najgorszą z możliwych, bo działasz pod wpływem emocji, uczuć, zbyt szybkiego rytmu serca. Już za chwilę nie będziesz wiedziała o co był ten cały zgrzyt, zaufaj mi, jeszcze chwila, a ten bałagan sprzątnie się sam.