Stwierdziłam, że dziś mentalnie przyjrzę się temu kochanemu - 2013. Tak pewnie powinnam zrobić to na koniec grudnia, ale przecież i tak mam problem z ubieraniem takich rzeczy w słowa. Po co więc się tym martwić? Tego czego życzę sobie na ten rok to fakt by był on tak samo udany jak zeszły. Jeśli tylko taki będzie nie pozostanie mi nic po za ogromnym uśmiechem na twarzy. Oczywiście nie pogardzę, jeśli będzie jeszcze lepszy. 

Najważniejsze, że ten rok pozwolił mi idealnie określić jakich ludzi warto mieć obok siebie, jacy nigdy nie zawiodą, i na jakich można zawsze liczyć. Nawet jeśli nie zawsze zasługuje się na nich, najważniejsze to aby robić wszystko, by oni wiedzieli, że mają w nas oparcie. Ten rok pokazał mi, że próba kilometrów, innych szkół, innych miejsc zamieszkań, innego wieku czy nawet innego usposobienia nie jest w stanie nic zmienić jeśli naprawdę się staramy. Ten rok pokazał mi nie tylko to, że wokół jest wielu niesamowitch ludzi, a niektórzy z nich są nie tylko pokładem zdolności, talentów i uśmiechu, ale także ogromnym zbiornikiem miłości na każdy dzień. Ten rok pokazał mi też, że nawet jeśli w pewnym momencie nasze drogi rozwidlą się, jeśli gdzieś utraci się swojego przyjaciela, wcale nie jest takim trudem odzyskać go. Czasem czas działa obustronnie na naszą korzyść, czasem czas leczy dawne rany, a czasem na nowo zbliża ludzi. Nie jest jednak warto starać się o tych, którzy nie starają się o nas. Są tu osoby, które powinnam wymienić, za to że umilają mi ciężkie życie w szkole, miło poprawiają humor w internacie, spędzili ze mną najlepsze wakacje życia, byli na najlepszych imprezach, na najlepszych wypadach. Nie rzucać powinno się jednak nazwiskami, takie osoby po prostu w sercu wiedzą, że zawsze są i będą, bo taka jest kolej rzeczy. Czułabym się jednak bardzo źle gdybym choć jednym zdaniem nie wspomniała o mojej, najwspanialszej przyjaciółce bez której nigdy z niczym nie dałabym sobie rady, i martwię się o nią nawet teraz gdy wraca ode mnie gdzieś przez czarny, ciemny las. Jak można nie docenić kogoś kto tak skutecznie mnie obraża od 11 lat i kto tak wiele dla mnie robi?

Ale przede wszystkim rok ten nie byłby tak udany gdybym nie spędziła go w ramionach tego człowieczka na górze. Mojego człowieczka. Który wypruwa mi wszystkie moje nerwy, ale sprawia, że każdego dnia z uśmiechem na ustach chcę mi się wstawać, i choćby był to najokropniejszy dzień w moim życiu, zawsze tkwię z przeświadczeniem, że jest Ktoś kto trzyma za mnie kciuki i wie, że ze wszystkim jakoś sobie poradzę. Trudno jest cokolwiek dodać jeśli tak wiele emocji jest w naszym sercu. Bo miłość i uczucie to nie tylko to czym człowiek może się afiszować... To każda godzina razem, każda łza, każda choroba, każdy wyjazd, każda kłótnia, każde przytulenie, każdy dotyk dłoni, spojrzenie w oczy, każda sekunda obecności, tak stale już od 2 lat.

W szkole mogłoby być lepiej, w domu częściej, możnaby chcieć więcej kaski, zdanego prawka, super roku 18, balowania, nocy nieprzespania, najlepszych wakacji ever, konca tej beznadziejnej olimpiady, tak bardzo nic nie umiem, troche sniegu na zimę i upałów latem i jeszcze tego tamtego, owego .. 

99 % osób nie dotrwa do tego momentu i dobrze, tak ma być co rok. Co najważniejsze w jednym prostym zdaniu:

By dla Was wszystkich to był rok najlepszej samorealizacji, melanżowania, i pełnych kieszeni miłości. :)))