photoblog.pl
Załóż konto
Dodano: 2 MAJA 2012

zachwycam sie caly dzien.

Wiersz księżycowy

Bolesław Leśmian


W księżycowy wniknąć chłód,
Wejść w to srebro na wskroś złote,
W niezawiły śmierci cud
I w zawiłą beztęsknotę!

Był tam niegdyś czar i śmiech,
Tłumy bogów w snów obłędzie
Było dwóch i było trzech
Lecz żadnego już nie będzie!

Został po nich rozpęd wzwyż,
I ta oddal bez przyczyny,
I ten złoty nadmiar cisz
I te srebrne szumowiny&

Tam bym ciebie spotkać chciał!
Tam się przyjrzeć twemu licu!
Właśnie dwojga naszych ciał
Brak mi teraz na księżycu!

 

Noc oddycha naszą krwią,
Krew podziemną płynie miedzą&
Nasze ciała teraz śpią
Nasze ciała nic nie wiedzą&





http://maggia.tumblr.com/