śmiać się z życia, żeby nikt nie poznał prawdziwego smaku, tylko pustka.... i pisząc to z uśmiechem wpatruje się w klawiaturę zastanawiam się po co ? Taka tam głupia gadanina... I też miewam dość tymczasowego życia I ja to wiem I wszyscy Ci którzy mnie znają Zamykając oczy wyobrażam sobie błysk słońca Święta są świętami... Życie jest życiem... I wszystko znajduje swoje miejsce.... Wiem że czasami przesadzam, nie umiem wytłumaczyć zachowań niezgodnych z moim wcześniejszym zdaniem I kocham przyjaciół Tych z którymi mogę porozmawiać i w ciemności widzieć ich twarze -Jak minęły Święta? Znów zamykam oczy.... -Czy wszystko w porządku? Odpowiadam: W jak najlepszym! :) Dziękuję wszystkim tym, którzy to przeczytali Taki mój parszywy monolog Pozdrawiam kochanych:*:*:*:*