z powodu, że mam ogromnego lenia, i cierpię na brak zdjęć (nie wiem kiedy zakończy się choroba 'brakzdjęciowa', raczej nie szybko, chyba że zachce mi się robić zdjęć) wstawiam zdjęcie które ma już rok. Lubię wszystkie te zdjęcia, tak z sentymentu.

Niedawno próbowałam zrobić porządki w zdjęciach i powyrzucać te które są nieudane, nie wyrzuciłam ani jednego. Nie dla tego, że były idealne, ale dlatego że lubię je, a jeszcze bardziej lubie wspomnienia które się z nimi wiążą.

'Czasami stajemy przed lustrem, patrzymy w swoje oczy i nagle zauważamy, że ich kolor niespodziewanie wyblakł, a one same stały się dziwnie puste. Lodowate spojrzenie przyprawia o ciarki na plecach. Myśl, że przegraliśmy, podcina nogi i przygniata do ziemi. '