ile kilometrów ma droga do nieba

jesień, przyszła nieproszona, ciekawe czy ktoś przyuważył jej obecność

wszyscy biegną gdzieś przed siebie, nikt nie odwróci sie, nie spojrzy

wystarczy przystanąć na chwilę, zapomnieć., by zakochać się, w liściach podupadłych już niedługo

szeleszczących  pod stopami, brzmiących intensywniej, z miłością,  idąc razem, zapewniam, 

koc, herbata, dobra książka, ciepły sweter, nie tak nowi, zeszłoroczni przyjaciele, przyszłych, kolejnych dźwięków serc, 

tymczasem otulmy się wspomnieniami wakacyjnych ciepłych dni, tych ostatnich z beztroskich,

gdy nie warto spoglądać na zegarek, bo on i tak kłamie nieustannie, 

10.10 , 11.11 , 22.22 . . . 

to już nigdy nie wróci,  zadbajmy, by następne sekundy, te tak bardzo odległe,  jak i te już, za chwilę

minęły o stokroć lepiej, nie przeplatając, nie wciskając na siłę łez pomiędzy  marginesy ..

Coma- jesień ...