Dodano: 14 GRUDNIA 2010
Jeszcze raz
Jeszcze raz
To były najlepsze wakacje mojego życia, było zajebiście było genialnie było jak stąd do tamtąd !
Było normalnie, zwyczajnie było tam tak jak było "kiedyś", nie było tych problemów co są teraz i było stanowczo lepiej.
Plaża, morze, piasek, ludzie, zabawa, a co teraz mam? Codziennie wracam nie wcześniej niż po 19 do domu, koło za kołem, sprawdzian za sprawdzianem (pozdrawiam profesora Tomka który jednak nie zaliczył mojego kolokwium), wykład za wykładem, nieprzerywający się ciąg konwersatoriów i porażek oraz łacina! Agrrr! Nienawidzę łaciny -.-
Mam już dość wszelkiego rodzaju kultur! Kultury aszelskiej, kultur graweckich oraz kręgu kultury oryniackiej i kręgu kultury mustierskiej! Nie chce już patrzeć na krzemienie, na tłuczki, na odłupki na otoczaki, na motyki typu Lyngby, na tylczaki, na rylce, na wióry! Mam dość jak słyszę o macierzy Harrisa bądź o stratygrafii i stratyfikacji!
Potrzebuję bardzo długiego weekendu, naprawdę, bardzo długiego.
Ale w sumie lubię zimę, ale tylko trochę w szczególności jak jestem w domu tak jak teraz i pije gorącą herbatę i pożeram ciasteczka od babci.
Uwielbiam siedzieć przy gorącym grzejniku i gapić się przez okno na padający śnieg, słuchać w ten czas muzyki, o tak, lubię to i to nawet bardzo to lubię!
Widok z mojego okna nie jest w żaden sposób oszałamiający ani zdumiewający ale jakoś mnie uspokaja.
W sumie powinienem teraz uczyć się na jutrzejsze koło z angielskiego ale mam to w dupie, nie chce mi się ! Jeszcze jutro muszę odrobić zaległe zajęcia z dokumentacji rysunkowej, już widzę szeroki uśmiech na mojej twarzy jak będę brnął do instytutu poprzez zaspy i chujowo odśnieżone chodniki na Szewskiej.
Kawa pomiędzy zajęciami przytrzymuje mój organizm przy życiu ale pijam jej stanowczo za dużo, o tak, stanowczo za dużo.
To jest chyba najdłuższa notatka w moim życiu zamieszczona na tym portalu, lecz w sumie jej pisanie sprawiło mi trochę przyjemności i jakoś mi lepiej.
Sądzę że już więcej nie zobaczycie takiej długiej notatki na moim profilu, to przez to że mam melancholijny dzień, o tak, bardzo melancholijny.
Więc jeszcze na sam koniec dostaniecie małą melancholijną piosenkę:
