[b]~widzisz ją, ale jej już tam nie ma~[/b] *** "Nasze życie jest jak uciekający pociąg... zawsze się gdzieś spieszy i zawsze jest gdzieś spóźnione... Czasem mija małe stacyjki, te najpiękniejsze... nie dostrzega drobnych rzeczy, które sprawiają, że nasze życie jest takie piękne... Czasem na dużych stacjach oglądamy przez szybę tłok, ludzi którzy przychodzą i odchodzą... Łzy z powodu rozstań i uśmiechy przy powrotach... Na różnych stacjach splatają się nasze tory życia... czasem mocno plączę się aby istnieć w jedności i już do końca zostać razem... a czasem niestety nadchodzi rozdroże... Piękne pociągi naszych dążeń i marzeń... naszej wiary i nadziei... Sprawmy by w naszych rękach zawsze były zwrotnice naszego losu.... Byśmy sami naszymi dążeniami otaczali się ciepłem i uczuciem i nigdy nie czuli, że stoimy samotni na jakiejś stacyjce, bo zawsze znajdzie się ktoś, kto z nami poczeka..." *** już doświadczane już opowiedziane już odczuwane już poznane już mówione już smakowane już czytane już śnione już odwiedzane już znalezione już przeżyte już wydarzone Freud twierdził, że déjà vu pojawia się gdy aktualna sytuacja budzi pewną nieświadomą fantazję; doświadczana aktualnie sytuacja budzi pewne wcześniejsze nieświadome życzenie, które jednakże nie jest rozpoznawane, gdyż nigdy przedtem nie stało się świadome. Uczucie znajomości przenosi się natomiast na otoczenie. *** 'Narkolepsji towarzyszą tak zwane porażenia senne: w okresie przejścia od snu do czuwania przez kilkanaście minut występuje całkowita niezdolność do ruchu i mowy oraz omamy wzrokowe o przerażającej treści. Bardzo często osoby cierpiące na narkolepsję podczas ataku snu w ciągu dnia wszystko słyszą, a gdy mają otwarte oczy – widzą, lecz z powodu porażenia mięśni (katapleksja) nie mogą się poruszać. Narkoleptyka w trakcie ataku nie wolno budzić, gdyż ponowny atak może mieć miejsce znacznie szybciej.' [b]Proszę,nie budźcie mnie...[/b]