..."Przewróć się ze mną dla zabawy, nie pozwolę Ci upaść, jeśli upadniesz to na
materac nadmuchany powietrzem z moich płuc. Kocham Twój łokieć i będę
pilnować, żeby nie był poobijany. Każdy fragment Twojego ciała, który
pozwoliłeś mi dotknąć jest dla mnie jak wełniany sweter otulający
zmarznięte ciało, więcej niż szklanka ciepłego mleka na zimowe wieczory.
Jesteś dla mnie paletą niezliczonych barw. Kocham wtedy kiedy czarno to
widzisz i wtedy kiedy pozwalasz, żeby kierowały Tobą jasne barwy ufności.

Chodzę z sercem na wierzchu. Nie mam dla niego kaftana bezpieczeństwa.
Można dotknąć, pooglądać, zabrać. Mój dom jest w Tobie. Mój świat jest w
Tobie. Wszechświat między miednicą a obojczykiem. Pożółkły od dymu sufit
staję się bezchmurnym niebem za każdym razem gdy patrzymy do góry
jedocześnie. Przestrzeń pod naszymi plecami w jednej chwili porasta trawą i
zaczynasz się śmiać beztrosko, bo chciałeś, żeby działy się cuda. Cuda
dzieją się za każdym razem kiedy przenikamy się wzajemnie.

Nawet kiedy robię obiad, robię go z miłością. Moja małość rośnie kiedy
kocham.
Ten czas w oczekiwaniu na Ciebie uświadamia, że warto odliczać dni, żeby
pocałować Twoje powieki.

Chcę utulić cały Twój smutek, wiesz?

Kocham Cię...."

jeszcze 4 miesiące i będę żoną