Ku słońcu idę sama jak palec na mej dłoni
Nie muszę układać wszystkiego od razu- mam bardzo dużo czasu
Wiem gdzie biegnąć mam
tą drogę na pamięć znam
Po środku słońca promieni wiele jest
Są dla mnie czymś czego nie boję się
Oddaję im wszystkie smutki me
A one szczęściem obdarowują mnie :)
Ku słońcu idę sama
Z nikim innym tylko z duchem swym
Sama pokonuję głazy
Sama jak kwiat na opuszczonej łące
do celu dążę.
Przez wiele lat mam swój własny świat
Mój świat cudowny jest
Nie składa się z cierpień i ran
Tylko ze szczęścia i cudownych lat :)