zgubiłam się. potrzebuje kogoś, kto pomoże mi się odnaleźć. przez te wszystkie cholerstwa nie wiem czego chce, nie wiem gdzie chce być, gdzie być powinnam, co mam robić, nie mogę się odnaleźć między ludźmi, bo gdziekolwiek jestem, czuję, że powinnam być dokładnie gdzie indziej. czuje jakbym nie miała nikogo, do kogo mogę pójść i będę wiedziała, że to przy nim chce być. to cholernie złe uczucie. dzisiaj znowu przyszedł ten dzień, kiedy nie będę mogła zasnąć, bo po mojej głowie będą się ganiały okropne myśli, a ja nie będę umiała ich przepędzić. ale może uda mi się coś uporządkować. nie pytajcie co się dzieje, bo ja nie wiem. nawet nie wiem czy chce o tym rozmawiać, czy nie. nic teraz nie wiem i jest mi źle. chociaż nie, nie jest mi źle, jest mi NIJAK, znów wegetuje. jednak nie chcę o tym rozmawiać, nie chcę rad, chcę dojść do porozumienia sama ze sobą. taak, to wysoce przytłaczający stan. idę spać, zamieniam się w cholerne emo, które nadużywa słowa 'cholerny' i zostawiam was z Paćką i Patrycją, może chociaż one wiedzą czego chcą.

.