Zdjęcie stareńkie

Są takie wieczory za które mogę oddać tygodnie. Wiele dni bez zobaczenia siebie na wzajem. Wiele dni bez tęsknoty. Zajęci pracą, szkołą.

I wystarczy jeden wieczór. Jedna noc. Jedna na kilka tygodni, a przecież to samo miasto.

Pierwszy raz trzymałeś mnie w ramionach w ten sposób. Nie z pożądanie. Tak jakbyś właśnie tego najbardziej chciał-trzymać mnie przy sobie.

Coś we mnie rośnie, głęgoko w środku. Coś w rodzaju szczęści, eufori, ale nie takiej chwilowej. Coś co nabiera mocy, dusi mnie ale chcę wiecje. Nie potrafię się otrząsnąć. Cokowiek robię, to nadal odbija się w mojej myśli.

A przecież sobie odpuściłam. Just friends. Bez oczekiwań. Bez brania ponad to co możemy sobie dać. Bez zobowiązań. Więc... dlaczeo czuję że ten wieczór był inny niz wszystkie do tej pory?

Przecież Ty nie chcesz się zakochać, wiązać. Przecież jest jeszcze ktoś. Ktoś kto dla Ciebie coś znaczy. Ty nie tęsknisz. Nie tesknisz za nikim oprócz Niej...czasami. Więc czemu? Czemu trochę za mną tęsknileś będąc w Rzymie na tylko przez dni? Nawet nie próbuj na nowa mieszać mi w głowie.