Obiecała sobie ze już nigdy nie wpakuje się w takie bagno. Zrobiła dla niego tak wiele a on nią jak potraktował. Wierzyła mu, kiedy mówił ze to dla ich dobra ze ja Kocha. Jak widać była zaślepiona i okazało się naiwna. Stała w strugach deszczu nie wiedząc, co zrobić. Wyjęła telefon zadzwoniła po przyjaciela przyjechał.  Cala drogę nie odezwali się ani słowem, on zawsze był przeciwny temu związkowi wiedział, jaki jest Michał. Ale wiedząc szczęście Kasi nie potrafił jej tego odebrać.  Ona ciągle wierzyła ze sie zmienni, ale chyba bez skutecznie. Kuba był jej najlepszym przyjacielem naprawdę nigdy z nikim się tak nie dogadywała. Nikt tak jej nie wspierał jak on. I chociaż czasami mieli odmienne zdania i tak zawsze jedno cieszyło się ze szczęścia drugiego. Jednak ona wiedziała ze Mateusz chce być sami nigdy nie miał żadnej dziewczyny i to ja czasem zastanawiało, bo przecież bym super przystojnym kolesiem. i często zastanawiała się, czemu on się przyjaźni z takim kimś jak ona. Czasami próbowała się tego ode niego dowiedzieć, ale zawsze mówił ze jest po prostu wyjątkowa.  Była spostrzegawcza dziewczyna i zawsze wiedziała, co kto czuje miała taki dziwny dar. Ale jednej rzeczy nie zauważyła ze Mateusz nigdy nie mówił przy niej o uczuciach. Zawsze wydawało jej się ze to bardzo wyluzowany koleś ale nie wiedział ze w środku jest bardzo nie śmiały. Jechali dalej odezwał się:
-Ja, ci od początku mówiłem co to za typek tylko ty nie chciałaś Wierzyc byłaś taka zakochana.
- Tak teraz to wiem i czemu ja cie wcześniej nie posłuchałam - odpowiedziała slochajac.
- No już trudno za późno by żałować i trzeba iść dalej - powiedział i uśmiechnął się do niej.
Ona jakoś nie umiała odwzajemnić uśmiechu. Zawiózł ja do domu. Z tego wszystkiego nawet nie powiedziała mu pa wzięła bagaże i poszła do domu.  Ze smutkiem na twarzy odjechał. Nigdy nie powiedział jej ze ja kocha. Wiedział ze to i tak by nic nie zmieniło dopóki jest z Michałem. Ale teraz stan rzeczy się zmienni. Chociaż wiedział ze to nie odpowiedni moment na takie wyznanie, wiedział ze musi poczekać o teraz może być jego szansa. Dzwonił, pisał, chociaż ona mówiła ze chce być sama nie dawał jej spokoju. W końcu, kiedy minęło już trochę czasu, od kiedy to wszystko się wydarzyło żebrał się na odwag i poszedł do niej.  Najpierw nie chciała z nim rozmawiać, ale w końcu go wpuściła. Chwile potrwało zanim któreś się odezwało.  Kiedy on przerwał milczenie:
- Długo czekałem na ta chwile i ciągle nie wiem jak mam ci to powiedzieć, bo nie umiem mówić o uczuciach. Trochę się zdziwiła, ale słuchała do dalej.
-Zawsze byłaś dla mnie najlepsza kumpela tyko ty mnie rozumiałaś i często wiem zastanawiałaś się, czemu jestem sam otóż jest jedna przyczyna ty. Od pewnego czasu czuje cos, czego nie da się opisać.  Ale ja spróbuje.  Kiedy poznaliśmy się po raz pierwszy od razu wiedziałem ze jesteś ta jedyna, ale ty byłaś już zajęta wiec postanowiłem poczekać, ale być u twojego boku. Nawet nie wiesz ile znaczył dla mnie każdy dzień spędzony z Toba każda rozmowa to ze zawsze jak było źle dzwoniłaś od razu do mnie. To ze płakałaś przy mnie a mnie się serce krajało. I dobrze wiesz ze zawsze starałem ci się pomoc jak tylko potrafiłem, kiedy wiedziałem ze z Michałem to juz definitywny koniec wiesz dobrze ze ci współczułem i byłem z Toba cały czas ale moje serce gdzieś tak głęboko się radowało. I nawet nie wiesz ile trudu sprawia mi powiedzenie tego wszystkie a przed wszystkim tego słowa no po prostu kocham cie.
Zamurowało ja nie wiedział, co ma odpowiedzieć. Nigdy nie rozmawiali o jego uczuciach. Pomyślała chwile i odpowiedziała:
- Jestem zaskoczona domyślam się ze o tym wiesz i tak masz racje ty nigdy nie mówiłeś o tym co czujesz i może dlatego ten szok. Ale mogę powiedzieć ci jedno teraz nie będziemy razem mowie teraz ale chce z Toba spędzać jak najwięcej czasu by zapomnieć o tym wszystkim co się stało. A wtedy kto wie co się wydarzy . Wstała przytuliła go i pocałowała w policzek i szepnęła do ucha: Dziękuje ze jesteś.