Przyjazn..czym jest dla mnie? Czyms najwazniejszym w zyciu.

Czasami zastanawiam sie jak to sie stalo, ze poznalam tak wspaniale osoby, tych wszystkich wspanialych ludzi.

Te wszystkie wspaniale chwile,mega wspomnienia,nieprzespane noce, wieczorne rozmowy, jejku dziekuje...

Czlowiek czasami nie docenia tego co ma. Szuka czegosc, moze szuka szczescia? Przeciez szczescie jest w tych najblizszych.

Po co my szukamy czegos.. a tak naprawde sami nie wiemy czego. Ludzie sa dziwni, bardzo dziwni...

Najgorsze jednak sa te chwile kiedy tracimy kogos bliskiego, nie chodzi mi tutaj o smierc, tylko o 'zerwanie' przyjazni.

Troche to glupio brzmi ale czasami tak jest i dlaczego? Przeciez do niedawna gadales z ta osoba, smiales sie z wszystkich glupot, plakales gdy cos bylo nie tak. A teraz? Przechodzisz kogo niej, czasami nawet bez slowa, czasami zwykle czesc..wasze oczy sa puste, smutne, a gdy sie spotykaja czujesz bol, taki mocny kopniak, dlaczego? Dlaczego musi tak byc. Ludzie mowia, ze ta przyjazn ktora sie skonczyla nie byla wcale taka prawdziwa. Idioci. Moze po prostu taka sytuacja wynikla? Albo po prostu sa zagubieni? A moze po prostu... tak musialo byc.

Przeciez to nie znaczy ze zaraz to nie bylo prawdziwe, bo sie skonczylo. A moze jednak kiedys wroci, moze.

Wlasnie teraz sie tak czuje, taka zagubiona. Wylewam lzy gdy o tym wszystkim sobie przypomne, niepoukladane mysli. Co robic? Tego nie wiem. Moze pojsc i po prostu porozmawiac... co robic..