'Łzy?? Albo może tylko deszcz ...'

Ostatnio dużo myśle.

Pewnej nocy zadałam sobie bardzo proste pytanie.

CZY JESTEŚ SZCZĘŚLIWA?

I odpowiedz bardzo mnie zaskoczyła.

Nie, nie jestem szczęśliwa. A przynajmniej nie do końca.

Ktoś mógłby zapytac 'dlaczego?' skoro mam wszystko.

Kochajacych rodziców, wpaniałego chłopaka i wiele innych.

Moi rodzice? Klęska, woda i ogień. Kompletny brak zrozumienia.

A Ty Kochanie? Jesteś najlepszym co spotkało mnie w życiu.

Nie zmienie zdania choćby nie wiem co się działo, ale...

No właśnie to 'ale...'.

Kocham Cie nad życie, kochałam i zawsze będę.

I wiem, że nigdy nie potrafiłabym odejść, bo moje życie bez Ciebie jest niczym.

Ale przez własne błędy już wiem, że ty to potrafisz.

I choć wiem że to moja wina, to jest właśnie tym 'ale...'

Każdego ranka budze się z cieniem strachu,

a wieczorem zastypiam ze słowami 'Panie dopomóż mu...'.

I choć bardzo chce nie potrafie sprawić

by wróciła do mnie wiara, że bęziesz już zawsze.

Wybacz.

Została mi tylko nadzieja, że kiedyś będe szczęśliwa

z TOBĄ.

 WSPOMNIENIA SĄ JAK IGŁA. TE BOLESNE KŁUJĄ NAJBARDZIEJ.

NIE POTRAFIE ZAPOMNIEĆ MAŁEGO POKOJU I CZERWONEJ ŚWIECZKI.

DZIĘKUJE, ŻE ZOSTAŁEŚ.

ZA KOLEJNĄ OSTATNIĄ SZNSĘ ...