Specjalnie dla Tomeczka będzie trochę dywagacji filozoficznych. Wiem, że się przyzwyczaiłeś ;) ;P

Wiele sie zmiania.

Raz na gorsze, raz na lepsze.

Czasami nawet bywa, że to, co zmienia się na gorsze, jednak wychodzi nam na dobre. ;)

Mój stan psycho-fizyczny ostatnimi czasy zmienia się jak w kalejdoskopie.

Kiedy wszystko już sobie układam, pojawia się jakiś czynnik, który ma na celu zniweczyć wszystkie moje starania.

Czasami jest to człowiek, czasami sytuacja, a czasami pogoda. ;]

Jednakże mam swoją wiarę, przyjaciół, muzykę i - przebijające się przez grubą warstwę pesymizmu - pozytywne myśli.

Z coraz większą łatwością moja tarcza odpycha ataki i po chwili "dołu", szybciutko wychodzę na powierzchnię.

Jestem wdzięczna wszystkiemu, co mnie otacza.

Wszystkim żywiołom, energii świata, zjawiskom paranormalnym, a przede wszystkim ludziom.

Ludzie są najważniejsi.

Niektórzy nas ranią, a inni pocieszają.

Jestem wdzięczna przyjaciołom, którzy mi pomagają.

Nie wyklucza to jednak faktu, że tym drugim też dziękuję.

Każdy ma na mnie jakiś wpływ.

Jeśli nawet bardzo mnie zabolą czyjeś osądy, zdanie, czy podejście do mnie, mam więcej siły do tego, aby pokazać im, że nie jestem taka, jak im się wydaje, a jeśli to nie jest możliwe, utwierdzam się w przekonaniu, że JA taka nie jestem i podnosi moją samoocenę.

Tak więc wszystko, co mnie otacza, w sposób bezpośredni lub pośredni, ma na mnie dobry wpływ.

Bardzo długo czekałam na taki stan ducha.

Jestem bardzo szczęśliwa, pracuję nad sobą, zmieniam się, wypełniam się energią, która tak bardzo jest mi potrzebna do właściwej egzystencji.

A ten fragment kieruję do wszystkich - ukochanej osoby, przyjaciół, nieprzyjaciół i do mnie samej - doskonale wyraża on MNIE. :)

Moje serce jest pełne miłości,
Moje serce nie chowa urazy,
W swojej głowie zaprowadzam pokój,
Ciepłem ciała chce ciebie obdarzyć.