52#

http://www.youtube.com/watch?v=46_GX3qU-8Q&feature=related

Lubię<3

Był. Był przez chwilę. Ale zniknął. Zburzył coś, co budowaliśmy razem. A raczej coś, co ja budowałam. Zniszczył więź, której tak naprawdę nie było. Ubzdurałam to sobie. Tak, ubzdurałam sobie, że mógł istnieć ktoś, kto mógłby kochać mnie tak mocno jak On. Mogłam się domyślić, że coś jest nie tak. Przecież zbyt często mówił mi to, co chciałam usłyszeć.

I bądź, gdy życie zaskoczy mnie nieszczęściem.

Czasami tracę wiarę czy ktoś pozostaje szczery.

A dziś mam już pewność, że chcę ciebie. Tylko jak do cholery ci to powiedzieć?

Powiedz, że wytrwamy, przetrwamy każdą słabość.

Czas nie leczy ran. Pogłębia je. Z każdym dniem sprawia , że wspomnienia zamiast być mgliste są coraz żywsze. Czas nie da zapomnieć.

Kolejna szklanka whiskey, która ma za zadanie odurzyć mnie do nieprzytomności. Kolejny smętny kawałek, przy którym płoną nasze zdjęcia. Kolejna łza, która mówi o tym, że było pięknie. Kolejna obietnica dana samej sobie, że jutro będzie lepiej.

Patrząc w Jego oczy doszłam do wniosku, że skoro właśnie tak wygląda popełnianie największych błędów w życiu, to chyba chcę się właśnie w owym kierunku specjalizować.

Życie napisało nam scenariusz, ale pamiętaj dopóki akt jeszcze trwa zawsze możesz zagrać je po swojemu...

Pięknie koduję wszystkie rodzące się we mnie uczucia. Czuję, że kiedy mówię, milczę. Nikt nic nie wie. To nie mój język, to nie mój świat. Przejęzyczam się z ukrycia, bo wyjęzyczać mogę się tylko w esach floresach wielkich słów pisanych na małym blogu, małą czcionką.

Wciąż pamiętam te specyficzne drgania Jego warg, które występując po sobie kolejno w efekcie przeradzały się w najpiękniejszy uśmiech pod słońcem.

I generalnie to nasze wargi całkiem przyzwoicie się ze sobą komponują.

Po prostu uciekasz, gubisz drogę i wracasz - to zwykłe ludzkie zachowanie.

- Nienawidzę cię.

 - Kochasz, tylko wstydzisz się przyznać.

I nadchodzi w życiu taki moment, kiedy musimy posłuchać się rozumu zamiast serca.

Pytasz o rap? Jest jak ocean. Jak jak ktoś niebezpieczny i łagodny kiedy trzeba.

Czy można kiedykolwiek zaufać komuś, kogo pierwsze słowa okazały się być kłamstwem?

Każdy ma własne marzenia , każdy dąrzy do ich spełnienia , chcę należeć do tych którym to się udaje , nie do tych którzy sobie odpuścili i potem całe życie żałują ,czy to takie dziwne ?

Znów nadszedł koniec wielkiej miłości, a początek siedzenia na murku w cichym, zapomnianym miejscu,ze słuchawkami w uszach i łzami spływającymi po policzkach.