OPOWIADANIE cz.1

Opowiadanko ;)

Mineło już trochę czasu od dnia w którym Cię poznałam, a mianowicie zobaczyłam. Moje serce od tej chwili biło dużo mocniej na samą myśl o Tobie,Twoich czekoladowych oczach i brązowych włosach...

Jestem bardzo nieśmiałą osobą , dlatego nie miałam odwagi podejść i po prostu zagadać, jednak długo nie musiałam czekać...zrobiłeś to pierwszy, lecz ja zjebałam, poprostu zachowałam się tak jakby odebrało mi głos, rozum wszystko. Gdy jesteś blisko nie panuje nad swoim zachowaniem, jestem inną osobą, która jedynie chcę tego,aby 'dobrze wypaść w Twoich oczach', lecz im bardziej się czegoś pragnie tym mniej to wychodzi.

Pomimo tego,iż nie wykorzystałam tej szansy mialam nadzieje, że ta sytuacja się powtórzy...

Kilka dni temu weszłam na gg,żeby pożalić się z przeżyć z okropnego dnia mojej najlepszej przyjaciółce Mili, podczas naszej długiej konwersacji, otrzymałam wiadomość od nieznajomego nr więc chciałam to zignorować, jednak coś w głębi duszy podpowiadało mi żeby chociaż dowiedzieć się kto to jest, więc odpisałam i okazało się, że to On;Michał, obiekt moich westchnień.  

Pisaliśmy,pisaliśmy,pisaliśmy... a ja coraz bardziej się wkręcałam. Był moim idealem, chłopakiem którego zawsze szukałam gdzieś na świecie. Miał problemy z których mi się zwierzył, a ja bardzo chciałam mu pomóc, jednak gdy chciał się spotkac odezwała się we mnie wewnętrzna blokada, nie chciałam znowu zrobić z siebie kompletnej idiotki, więc wymyśliłam coś,żeby uniknąć tego rodzaju kompromitacji. Chciałam go wesprzeć, lecz strach przed tym spotkaniem był silniejszy ode mnie. On nie nalegał,zrozumiał że nie mogę, lecz zauważyłam rozczarowanie na tą informacje.

Pewnego słonecznego dnia siędząc samotnie na huśtawce, długo rozmyślałam nad swoim życiem i doszłam do pewnych wniosków, a mianowicie do tego, że musze przełamać swoją nieśmiałość i wkońcu spotkać się z Nim.

Po długich przemyśleniach, wróciłam do domu, ogarnełam się, rozpusciłam włosy,ubrałam swoją turkusową sukienkę, balerinki  i postanowiłam zrobić Michałowi niespodziankę i Go odwiedzić bo mieszkał nie aż tak daleko od mojego domu. Gdy stałam przed jego domem, wachając się czy wejść a może jednak nie... Zauważyłam Michała całującego jakąs blondi. Zwątpiłam,moje oczy...same wypełniły się łzami. Miałam nadzieje z nim związane, lecz wszystko w jednej sekundzie się zrąbało. Pełna żalu do samej siebie, z powodu niewykorzystanych szans, szybko zawróciłam i postanowiłam wrócić do domu. Jednak nie wszystko poszło tak jakbym tego sobie zapragneła. Pełna żalu i łez, w słuchawkach na uszach nie zauważyłam nadjeżdżającego samochodu...i buum.

cdn.