14.

Fuuuuuuuu ;/

     Poczucie winy ogarneło mnie jeszcze bardziej. Siedziałam skulona pod kocem,trzęsłam się z zimna.

Nagle poczułąm strach, przed utrata najważniejszej osoby w moim życiu.Popatzryłąm w okno i już wiedziałam że to nie wróci.Liście kołysały się lekko, krolpe deszczu szybko spływały po szybie. Tak jak by wszystko wokól mnie chciało mi powiedziec że to ja tu zwiniłam i popełniłam  błąd. ;(

Ale przeciez ja wciąż wierzyłam że wszystko sie ułoży i będzie tak jak dawnie, pzrecież tak szybko nie mogłam utracił sensu życia.

Zamnęłam oczy, chciałam żeby był to tylko sen , z którego się obudzę i wszystko wróci do normy.

_____________________________________________________________________________________________________________

Ja wierzę mojemu niebu ...