Dziś mija tydzień. Tydzień od najgorszego dnia w moim życiu. Jak jest? Kiepsko. Starałam i nadal staram się robić wszystko, byleby o tym nie myśleć. Czasami się udaje, to fakt. Ale w głowie ciągle siedzą te myśli. Nie mogę się z tym pogodzić, a gdy już tylko zostaje sama to rycze bez żadnych myśli, czy ktoś to widzi i co sobie może pomyśleć. To jest takie dziwne uczucie.. nie da się tego opisać. Na sercu czujesz jakby odpadł Ci spory kawałek tego narządu. Taka pustka. Smutek. Dzień po tym dniu wyrósł mi mój pierwszy siwy włos. Nie wiedziałam, że aż do takiego stanu siebie doprowadziłam.. Dodatkowo sesja się zbliża, co jeszcze bardziej czuję się przerażona. Nie wiem jak to będzie, nie umiem nic, a powinnam już dawno się uczyć. Jestem w dupie, ale brakuje mi motywacji, chęci..

Tęsknię. W chuj tęsknię.