I jutro znowu, całą rodziną pójdziemy na cmentarz. Staniemy nad Twoim grobem, pomodlimy się i
wspólnie zaczniemy wspominać. Każdy będzie udawał, że już się pogodził, że Cię tutaj z nami nie ma.
Nieprawda. Tak naprawdę każdy z nas kryje w sobie uczucia, których nie jest w stanie okazać.
Wstydzimy się okazywania uczuć. Dlaczego? jak spędze wolne? nadrobie czas ze znajomymi. odwiedzę babcię. polubiłam na nowo przesiadywać u
babci i dziadka. niesamowite jak oni potrafią na mnie wpłynąć. mam do nich mnóstwo pytań. każde
jedne mnie wzmacnia. sprawia, że staje się bardziej wrażliwa i wyrażam chęć pomocy innym. a co z
moim zdrowiem? wszystko przede mną. dopiero się zacznie to, czego się obawiam. zaczną się
badania i wysłuchiwania "współczuję", "nie martw się wszystko będzie dobrze". a wiesz co jest
najgorsze? to, że już nigdy nie będzie dobrze.... dlatego, że w tych trudnych chwilach mojego życia Ciebie przy mnie nie będzie....... każda sekunda tego dnia była poświęcona Tobie i nie radziłam sobie z myślą, że Ciebie już nie ma.przecież ja już tęskniłam, już chciałam cię zobaczyć, dotknąć, pocałować, przytulić, a co najważniejsze usłyszeć.