są wspomnienia, których nie da się zatrzeć. zostają w człowieku jak nieruchome głazy.
pytasz jakie blizny najdłużej się goją? te po szczęściu.
płacz wieczorami dawał mi wspomnienia. wspomnienia, do których mogłam wrócić jedynie myślami.
odrzuciłam wszystkie złudzenia, zaczynam żyć brutalną rzeczywistością.
będę walczyła, bo mi zależy. będę, bo jeszcze nie dawno nie umiałam bez Ciebie żyć.
najgorsze są domysły, bo domyślam się że wcale nie tęsknisz.
w niedoskonałe słowa można ubrać jedynie niedoskonałe wspomnienia i niedoskonałe myśli.
gwałtowny powrót do rzeczywistości.
widzę ludzi, którzy pogubili się we własnych błędach. w swoich zapędach zatracili gdzieś uczucia
gdybym mogła mu powiedzieć, jak bardzo się cieszę, że jest i jak bardzo się boję, że przestanie być.
zamiast bolesnej prawdy wybierz czasem cisze, są słowa których usta nie powinny mówić, a uszy słyszeć.
najmniej mówimy o rzeczach, o których najwięcej myślimy.
znaleźć kogoś, kto nie porani duszy odłamkami rozbitej nadziei.
do bólu można się przyzwyczaić. jest normalny jak bicie serca, kiedy tylko wejdzie w krew.
chciałam zobaczyć z Tobą dzień, ale odszedłeś zanim wzeszło słońce.
dziękuję za kłamstwa, przez chwilę były miłe.
- Nie chciałabyś być zakochana? - Byłam kiedyś. To bolesne, bezcelowe i przereklamowane.