heyheyhey

Patrząc z perspektywy czasu, nie wstawiałam tutaj notek więcej niż miesiąc. Niby nie tak dużo, ale gdybym miała zacząć opowiadać wszystko co się działo - zwyczajnie nie wyrobiłabym się do rana.

Raz było tak genialnie, że moje hormony szczęścia buzowały do takiego stopnia, że nie mogłam usiedzieć w miejscu.

Z kolei później było tak, że lepiej było się do mnie nie zbliżać, bo zamordowałabym, lub z kolei zaraziłabym swoim dołem wszystkich wokół.

Wygrałam wybory, na których tak mi zależało.

Byłam na Orange Warsaw Festvial.

Wycieczkę miałam wyborną.

Warszawa się na maxa udała.

Rok szkolny szybko zleciał.

Przeżyłam wszystkie ekstremalne chwile.

Ale jednak czegoś brakuje...

Dla większości osób, po przeczytaniu tego wydawałoby się, że jestem po prostu rozpieszczona, bo wiecznie mi mało. Wcale nie, nie wiecznie. Zrozumiałam, że nie można mieć wszystkiego, bo z czasem życie przestałoby mieć jakikolwiek sens, kiedy nie staralibyśmy się o coś, nie walczylibyśmy i nie ryzykowali. ''Sentyment'' to słowo, które będzie na zawsze mi się kojarzyło tylko z jedną sytuacją i z jedną osobą. Ale wiecie co? Niczego nie żałuję i gdybym miała wybór powtórzenia wszystkich chwil, czy po prostu wymazania ich z pamięci, na pewno wybrałabym pierwszą opcję. Jest to dla mnie kolejne doświadczenie, kolejna lekcja życiowa, która nauczyła mnie doceniać momenty, które niestety potrafią szybko się ulotnić. A najlepsze w tym wszystkim jest to, że mogę sobie powspominać... Każdą chwilę, każdy najmniejszy detal, komuś wcale nieważny - dla mnie najważniejszy. To piękne, że w każdej chwili mogę sobie przypomnieć i błogo się uśmiechnąć. Tak szczerze uśmiechnąć, bo jak wspominałam, niczego nie żałuję, bo żałować chwil, które sprawiały nam przyjemność, radość i po prostu szczęście, nie można!! :)

Na razie jest git, ciekawe jak będzie później?