To wszystko nie tak..

.. miało być!

to wszystko nie tak wyszło!

To wszystko nie tak!

W głowie szum

W głowie krzyk

Codzienność jest jedną wielką iluzją

Lekceważyłem ciężar tego wszystkiego

Śmiałem się, kpiłem z cierpienia

Wyobraziłem sobie że już nic mnie nie rusza

Że nic mnie nie boli

Zamknąłem w klatce cierpiącą duszę

Zakopałem ją w ziemi

Żeby nikt nie usłyszał

Jej przeraźliwych wrzasków

Nikt o Niej nie wspomniał

Łaknąłem tylko spokoju

Zabiłem wszystko co ważne

Utopiłem zwłoki w morzu krwi zranionych serc

..

Zmieniałem temat

Umywałem dłonie

Poprzestawałem na machnięciu ręką

..

Lecz teraz wszystko wychodzi

Cały ten ból

Rany nie zagojone

Ciała z grobu wychodzą

I z piersi chcą wyrwać resztki mego serca

Zapominam

Choruję

Błądzę

Szukam

Nic nie rozumiem

Nie wiem po co przyszedłem

Nie wiem kiedy wychodzę

Nie wiem nic

Jest gorzej niż było

Płaczę i śmieję się równocześnie

Nie żyje

Jestem tylko podtrzymywany przy życiu

Pragnąc by odcięli mnie wreszcie od aparatury

By nie cierpieć

I słyszę tylko

Zapomnij

Żyj dalej

Będzie dobrze

Odchodzą

I znów sam ze sobą zostaje

...

Daj znak że żyjesz

Że jesteś

Że pamiętasz

Tęsknie..