Remont miał lekką obsuwkę ostatnimi czasy, ale pełni nadzieji ruszamy od jutra ze zdwojoną siłą.

Póki co życie płynie swoim tępem.

I zaczyna mi się jeden wielki studjowawczy hardkor.

Boje się że mi ucieknie wiele dość istotnych chwil związanych ze świętami, póki co uciekły tylko mikołajki, ale ten tydzień też przeleci, potem 24 wigilia, po drodze egzamin z hiszpańskiego. 

Brak ochoty do bycia szczęśliwym mi się włączył, przestałam dbać o siebie o moje szczęście, całą moją uwagę zabiera szkoła, która nie powinna być wszystkim.

Nie śpie przez nią, a jak śpie to mi się śnią ludzie mówiący do mnie po hiszpańsku, myślę o egzaminie zawsze i wszędzie, odpływam na imprezach, gdy się kocham, gdy oglądam fajny film.

Nie pamiętam kiedy naprawdę się wyluzowałam, no może ostanio na łajt krosie, ale tak, brakuje mi natury i robienia tego co lubie, ciągle robie cośz przymusu.

Nie zdążyłam polubić studjowania, narazie je znienawidziłam.

No ale przynajmniej po remoncie będzie ładnie, mam nadzieje, bo mój Fazia to ma jakieś dziwne koncepcje czasem....