Rozdział 1

Widzę siebie i Neymara. Stoimy razem na murawie, przytuleni do siebie. Szczęśliwi z wygranego meczu. On pochyla się nade mną, aby mi coś powiedzieć. Czekam na jego słowa...

DRRRYYNNN...

Dzwonek przerywa moje kolorowe przemyślenia. Wraca szara, nudna, szkolna rzeczywistość. Przeciągam się, biorę książki i powoli idę korytarzem. Nagle wpadam na jakiegoś chłopaka, mojego książki upadają na podłogę, a ja wraz z nimi.

-Uważaj jak chodzisz!-Karci mnie ten chłopak i idze dalej. Przeklinam w myślach, zbieram książki i idę dalej nie zważając na rozbawionych całą sytuacją studentów. Idę do łazienki, zamykam się w jednej z kabin, wyciągam z kieszeni telefon.

-Hej, jesteś?- Piszę to chłopaka poznanego przez internet, przedstawiającego się jako 'njr'

njr: Jestem, jestem. Już myślałem, że nie napiszesz. Co tam u Ciebie? :)Uśmiecham się na te słowa, ale uśmiech znika gdy słyszę ten przeklęty dzwonek, który ogłasza, że lekcje się zaczynają.

-U mnie dobrze, ale napiszę później, pa :*-Odpisuję i niechętnie rzucam telefon do torby. Wychodząc z kabiny mijam Riley.

-Cześć kochana, szukałam cię całą przerwę!-Mówi posyłając mi promienny uśmiech.

-Hej.-Odpowiadam z wymuszonym uśmiechem. Idziemy razem na lekcje. Pan Mcrockern całą godzinę przynudza, więc mogę popisać z njr. Wyciągam bezszelestnie komórkę. Uwielbiam z nim pisać. Wydaje się być bardzo miły, ale przecież pozory mylą, prawda?

Dzień na uczelni jakoś mija, wieczorem wracam do domu. Rzucam torbe w kąt, rzucam się na łóżko i myślę. Muszę poznać tego chłopaka w realu!

2 miesiące póżniej

Minęły już dwa miesiące, nawet już spadł śnieg, a ja ciągle piszę z tym njr. Bardzo się polubiliśmy. Czuję, że może być z tego coś więcej.

njr: Co tam? ;)- Pisze. Widocznie mu się nudzi.

ja: Spoko, a mam takie małe pytanie...

njr: Jakie kochanie?

ja: Może napisałbyś coś o sobie? Wiem tylko, że uwielbiasz piłkę nożną, nic więcej.-Odpisałam.

njr: Hmm...Co by tu napisać...Uwielbiam piłkę nożną, jestem nie zbyt wysoki...-Napisał.

ja: A skąd pochodzisz?

njr: Z Barcelony ;)

ja: Ja też!- Napisałam z entuzjazmem.

njr: O to świetnie!

Zaśmiałam się pod nosem. Wtedy do pokoju weszła Riley z ręcznikiem na głowie.

-Z czego się cieszysz?-Zapytała.

-Piszę z fajnym chłopakiem przez Internet.-Odpowiedziałam.

-Uuuu. To kończ już, bo za chwilę będziemy oglądać film!-Pisnęła machając mi płytą przed nosem.

ja:Muszę kończyć.- Napisałam do njr

njr: Czemu MUSISZ?

ja: Przyjaciółka u mnie nocuje, muszę zrobić kolację i będziemy oglądać filmy.

njr: No faktycznie, nie zaniedbuj przyjaciółki ;) Kolację? Brzmi pysznie. Ja nic nie gotuję, bo zazwyczaj to się kończy przypaleniem patelni...

Zaśmiałam się. Jaki on słodki.

ja: A więc kto ci gotuje?

njr: Mam od tego ludzi.

ja: Aha?

njr: Naprawdę. No idź już to tej przyjaciółki.

ja:Ona może poczekać. Ostatnio powiedziała, że poślubi Daniego Alvesa!

njr: I?

ja: Dani Alves pewnie już jest zepsuty przez pieniądze, flesze...To niszczy sławnych ludzi.

njr:Ale nigdy nie wiadomo kim może okazać się twój idol...

ja: No dobra, kończę.

njr: Poczekaj! A co powiesz na spotkanie, takie w realu?

Odczytując tą wiadomość serce zaczęło bić mi szybciej. Długo nie odpisywałam. Po chwili dostałam kolejną wiadomość

njr: Jeśli nie chcesz to rozumiem, tylko spytałem...

ja:Oczywiście, że chce, tylko, że trochę mnie zaskoczyłeś...Pojutrze o 19 pasuje?

njr:Wtedy jestem zajęty, ale piątek o 17:30 jak najbardziej;) Pasuję?

ja:Tak.

Ręce wciąż mi drżały. Do pokoju weszła Riley. Musiała widzieć moją minę, więc zapytała:

-Co się stało?