pomijając fakt, że w moje urodziny miałam niefortunny wypadek, po którym do dnia dzisijeszego nie mogę się pozbierać

i to, że właśnie stwierdziłam jakim cholernie dziwnym jestem człowiekiem

jest w porządku.

już chyba nie mam się czym stresować.

akadmik jest.-to najważniejsze.

noo ewentualnie mogę się zacząć stresować tym, iż za 20 dni zostanę rzucona na pożarcie 'piarniom' {czyt. nowym, nieznanym ludziom}

aaa tak to... ?

hmm może w końcu poznań, choć nie wiem jak się będę ruszac.

aaa i poszukuję przystojnego wampira ;D

tylko na taki związek mnie stać... ;]

eht zmiana pogody i zmiana nastawienia.

dopada mnie coroczna deprecha :|

i brak wiary we własne możliwości.

jestem do bani.

albo ten świat jest do bani.

czemu nie urodziłam się 100, 200, 300 lat temu??