Ten dzień

starry starry night

Dlaczego zawsze jesteśmy zaskoczeni jak coś dzieje się nie tak jak myśleliśmy że będzie. Za każdym razem. Ilość tych powtórzeń powinna nas nauczyć innego nastawienia. Powinniśmy się przystosować. Zamiast tego ciągle jesteśmy zaskoczeni, że coś poszło nie tak, że jest źle, a miało być dobrze. Miało być radośnie, zabawnie i miło, a było męcząco, nieprzyjemnie i niemiło. Miało być łatwo i przyjemnie, a wyszły kłótnie i pojawił się zawód. Ten wiecznie drepczący za mną zawód. Wepchnie się wszędzie, w każdy najdrobniejszy element życia." Bach- zawiedź się na nim, bach- zawiedź się na niej, halo tu jestem, tu też się zawiedziesz...." Powoli uczę się że ludzie myślą tylko o sobie i dbają o swój właśny interes, a może później pomyślą o innych. Już trochę się tego nauczyłam. Zaskoczenie pojawiło się wtedy, gdy ten element pojawił się w bliskim otoczeniu, w miejscu w którym się tego nie spodziewałam. Nawet tu człowiek pokazał jaki jest naprawdę. Krzyczy wszystko, że powinnam się przełamać i przestawić na myślenie o sobie, dla siebie, bo mnie wyrolują, pokażą środkowy palec, wypną się byle by tylko pozostało na ich, byle im było dobrze. Ale ja do tej pory się trzymałam. Trzymałam się siebie. Jak tu pozostać sobą i myśleć o innych?

"Jest taki moment, kiedy lato pęka. Jest już maksymalnie dojrzałe, rumieni się, pachnie, ale wiadomo, że to koniec, że jutro zacznie się starzeć, marszczyć, tracić kolory. Dziś był właśnie ten dzień."