196.

chyba powstaję. zaczynam dostrzegać kwestie, których do tej pory nie zauważałam. próbuję na nowo się poskładać i uwierzyć w siebie, bo tak łatwo mi tę wiarę zgubić. ale przecież uczymy się na własnych błędach, więc czas wyciągać wnioski. dobrze jest wsłuchiwać się w siebie, zadawać pytania i szukać odpowiedzi, ktore tkwią w nas samych, a które prędzej czy później i tak odnajdziemy.

przyznaję się - nie doceniałam tego, co miałam. ludzie już chyba tak zostali skonstruowani, bo im więcej doświadczeń łapię, tym częściej się przekonuję, że nie jestem wyjątkiem. zaplątałam się w coś, co okazało się zgubne. ślepo uwierzyłam w to, w co chciałam uwierzyć, a czego prawdopodobnie w ogóle nie było.

teraz znów zaczynam dostrzegać, że najważniejsze to być sobą, bez względu na wszystko. odpowiedni ludzie sami się znajdą, będą obok ciebie, będą potrafili wznieść cię ku górze, nie odwrócą się, kiedy będziesz potrzebować pomocy, nie zbagatelizują twoich problemów. niby zawsze to wiedzałam, ale próbowałam szukać ostatnimi czasy problemu w sobie. teraz przynajmniej już widzę, że nie tędy droga i cieszę się, że tak to się skończyło. bo dla mnie to koniec, nie chcę więcej.

dobrego wieczoru wszystkim, zawsze bądźcie sobą ;-)