I'm lavoholic.

Młodzi są nabuzowani bardziej niż kiedyś,
zastanawiam się od czego to zależy.


Lubię sobie czasem gdzieś odlecieć,
to mój własny emocjonalny entertainment.
Czas stworzył mnie człowiekiem tylko i aż,
wykorzystam ten fakt, żeby zmienić świat.



Szukamy różnych dróg, tych trudnych lub prostych.
Popatrz na nas, jak te szczyle wyrosły.
Mam już swoje nawyki.
Jak roluję to pal, jak polewam to wypij.
I nie wymiguj się i nie tłumacz.


Spokojnie składam wszystko w całość,
nie ma rapu gdy emocji jest mało.



Rap to muzyka, a dla wielu to przez życie droga.
Dla wielu to chodliwy towar, mówią o tym ciszej,
inni nie chcą się z tym chować.



Gdy patrzę wstecz, widzę to jak było.
Do rapu była miłość nie nadrabianą miną.
To nas cieszyło, nie miało być czymś więcej.



Wkurwienie przeszło, została miłość dla rapu.
Nie ma emocji - odpadasz, tak było od startu.



Moje mordy się martwią, gdy patrzą w moje oczy.


Nie pytasz czy to prawda, na plecach ją czuć.
Dziękuję cierpieniu, które uczyło mnie współczucia.
Dzięki temu kocham mimo iż pożera mnie ból.



Mam prawdę i emocje,
nie mów mi jak to robić.
Prawdziwy hip-hop, miłość,
Ortega, Lavoholics.