Powoli znajduję się w punkcie gdzie maszyny którymi się posługuję ograniczają mnie.

Szykuje się spora zmiana.

   Nie wiem czemu, ale na fc wrzucam tylko prace które mi się podobają, cała reszta leży u mnie grzecznie w telefonie.

Wstawiam tylko parę procent prac które wykonałem, może to i dobrze. 

Cholernie ogarnicza mnie moja praca w pasji. Wiem że mógłbym znacznie szybciej osiągać cele które chcę realizować jeśli chodzi o pasje.

Tutaj także szykują się zmiany, bądź co bądź - nie tak szybko.

  Zastanawiam się nad moim życiem prywatnym w którym Ty się pojawiłaś.

Zastanawiam się ile Ty dasz mi swobody w przyszłości jeśli będziemy razem. Czy z czasem nie znienawidzisz tego co robię, bo zacznie Ci przeszkadzać. Na razie nawet tego nie dostrzegasz, bo nie widzisz tego. Ale kiedyś, gdy może razem zamieszkamy, ile tolerancji będziesz na to miała?

Boję się również że odpuściż już teraz, boję się że ja odpuszczę. 

Najbradziej w tym wszystkim brakuje mi chyba po prostu spokoju, bliskości i chwil razem gdy nic nie robimy i po prostu leżymy razem gapiąc się bezmyślnie w pudełeczko z obrazkami.

   Dla mnie w związku najważniejsze są małe rzeczy, zwykłe przytulanie się, dotyk, spojrzenia, głupi całus w czoło. Może dla tego że diabeł tkwi w szczegółach.

Ostanio coraz bardziej uświadomiłem sobie jak głupie są wymówki i jak wygodnie je stosować.

Jestem gruby - to czemu nie ćwiczysz? - Bo nie mam czasu.

Chciałbym umieć rysować.. - To czemu nie rysujesz? - Bo po co zaczynać w moim wieku.

Chciałabym nauczyć się grać na gitarze - to czemu nie zaczniesz? - bo nie mam kiedy.

Czas każdy ma, tylko ludzie są leniwi i najłatwiej jest robić wymówki.

Nigdy nie chce mi się wierzyć że ktoś nie ma aż tyle czasu by poświęcić nawet 1h tygodniowo na rzeczy które chce robić.

A gdy mówię ludziom że wstaję o 4.30, jestem w domu o 18 i po pracy tattuuje czasami nawet do 22 praktycznie codzień, to robią wielkie oczy.

Ale wiem, wymówki są wygodne,  może lepiej.

Bo tylko Ci co tego na prawde chcą, osiągają swoje sukcesy, bo czasem nie wystarczy tylko talent...

Ale pasja, poświęcenie i dusza w tym co robią.

Kiedyś usłyszałem fajne powiedzenie - "lepiej być najgorszym wśród najlepszych, niż najlepszym wśród najgorszych."