Eh.

I tak po prostu moja przygoda w tym miejscu, z tymi ludźmi z tą osobą dobiegła końca. Przeciągnięta do granic możliwości, z tym ostatnim dniem... Bardziej słonym i gorzkim niż słodkim. Teraz tylko wrócić do tego co znane, niekoniecznie dobre niestety. Mój azyl, moja ostoja na te 8 miesięcy niestety już nie wróci. Bardzo ciężka lekcja dla mnie. Mam nadzieję, że kiedyś będę mogła ten czas dobrze wspominać. Na razie jest bardzo ciężko. Bardzo chciałabym mieć to już za sobą i pewnie w jakimś stopniu już bym miała... Gdybym nie pozwoliła sobie na wrzesień, później październik i listopad i grudzień i te dwa dni stycznia. Eh. Niby człowiek dorosły...