It will rain

http://lobez-arena.pl/
ZOSTAŁY 3 TYGODNIE!! 5-6 października in da Łobez best party ever! XD
Chcecie zobaczyć na żywo takie fajne, zdolne i kochane cosplayerki to wpadajcie, poza tym turnieje, no bo przeciez o to chodzi. Wejdźcie z nami do gry, rozgośccie się i bawcie <3

Tymczasem strój Ling Xiaoyu na wykończeniu.
Zostały bransolety, gumki i buty, a to oznacza, że praktycznie koniec zabawy. Kiedy decydowałam się na te postać, specjalnie dla Krzysia i Łobezkiej imprezy, nie sądziłam, że to będzie taki painasssowy strój! Wydaje się takim niczym, szybko zszyć i siema, a jednak NIE, hehe, sorry, ale NIE. Wzory wymęczają, szczególnie mandala na biuście, musiałam używać matmy by to było proporcjonalne i równe. Poza tym obszycia w dwóch kolorach, no i mój arcywróg czyli pióra. Trzeba było je doszyć, popodcinać, we wnątrz podkleić filcem, z zewnątrz kombinować z ciepłym kolejem by się trzymały, potem je wyprofilować w dobry kształt i dodać te z pomalowanymi końcówkami. Długa droga przez mękę i cały pokój w pierzu. Na deserek paski do butów i kokardy, te krzyżowania. Miliard godzin rozkminiania, ale bło warto.
Jakim cudem to mi wyszło tak dobrze, że gracze zakochani w tekkenie mi nie jadą? No jak? XD''' Nie wierzę. Ostatecznie nie podkładałam żadnych nadziei w tym stroju, haha.

Teraz Acolyte, nie mogę się doczekać~~

---

No to mam wyrok - wirus! <3
Antybiotyk na pięć dni, jakieś dzikie tabsy, które mogę brać tylko po posiłku (czyt. muszę jeść czy chce czy nie, a nie chce, bo mnie mdli, lajf XD) i w cholerę droga maść i inne chujemujedzikiewęże. Dzisiaj jest czwarty dzień walki z chorobą (drugi na lekach), a ja nie czuje większej różnicy, a wręcz czuję się gorzej. Do tego nie mogę łączyć tych leków, z tymi, które biorę normalnie, więc mam dzikie bóle głowy i mięśni. No i zwolnienie lekarskie, a ja biorę takowy tylko jak jest tragicznie, więc cóż. Wyglądam blado i czuję się okropnie. Nie mogę opuszczać swojej strefy zarazków, najdalsza wyprawa to łazienka, okazyjnie kuchnia, bo każde przekroczenie progu domu kończy się niestandardową gorączką, która skacze i spada jak jej się podoba.

Nie pamiętam kiedy ostatnio byłam aż tak załatwiona, że czułam się jak więzień...
Za to wprost mnie rozczulają te smsy, telefony i wiadomości z dopytywaniem jak się czuję, kiedy wracam do pracy, życzeniami zdrowia. Kurcze, nie sądziłam, że moje nagłe odpadnięcie z życia społecznego aż tak zasmuci kamratów i znajomych.

---

Od 27 zarządzam cztery dni hardego imprezowania, bo będzie się działo. Tyle ludzi, z którymi wręcz nie wypada się nie napić, mnóstwo tańcowania, śpiewania, móżdżenia i innego takiego o-o-o~!

Muszę jakoś sobie odbić naszą utratę sali lustrzanej, bo to dla mnie jak kryzys wiary. Nie wiem co robić, napisałam już chyba z miliard maili i nie kończą mi się pomysły...

---

With a sad face, you said you felt lonelier when we were together
You asked me if I could understand you (...)
You keep saying those cruel words, scarring me as if you'll never see me again
If you want to end this, at least try to be completely bad (...)

I just told you to piss off because I was sick of you crying
Because it was too hard to see you hurting like a fool
There's nothing to be sorry about, don't hesitate and just say it (...)

I'm not saying we should break up, that's not what I mean
I'm not saying I don't like you, that's not what I mean
Why don't you know the meaning of my tears?
I'm asking you to hold onto me, I'm asking you to hug me

Don't leave me, it's written in my eyes, my tears are telling you (...)
Please come back to the you of the past
Don't leave, don't leave (...)

Your attitude was different, making my heart ache, you felt strange
The sky is black as if it will rain
Both of us are getting sick of the repeating disappointment and arguments
You will probably break up with me here today

Soyu & Mad Clown - "Stupid in love" (eng.)