"Gdybyś zakosztował choć raz
Tysięczniej choćby części tych radości,
Które odczuwa kochane i kochające serce,
Rzekłbyś wówczas z westchnieniem żalu:
Stracony jest cały ten czas,
Którego nie poświecasz miłośći.."

Mathew Gregory Lewis - Mnich

Popatrzyła na Księżyc.

Bała się jego wieczornej czerwonej barwy.

Nie potrafiła cieszyć się z tego, że istnieje, że jest dla Niej.

Bała się...

Palcami u stóp wyczuła ciemną chłonącą czeluść.

Pragnęła wskoczyć, wzbić się ponad wszystko, odfrunąć i zniknąć na zawsze!

Ale... nie mogła...

Nie potrafiła umilknąć wewnętrznie, stać się cichym kwiatem poruszanym przez wiatr.

Była inna, wrażliwa.

To uczucie...

Wkroczyło w Jej serce cichutko, niepostrzeżenie... Ogarnęło duszę, zawładnęło ciałem.

Wróciła...

Silna i delikatna zarazem.

On także wrócił...

Cieszyła się Nim, poczuła że jest właśnie dla Niej.

Zrozumiała co to za uczucie...Odkryła prawdziwą miłość...

Nie boi się już, jest pewna... Jest szczęsliwa...