Albo szanujesz, albo pogardzasz

Niekiedy wystarczy zrobić jeden krok w przód, aby poczuć, że utraciło się coś bezpowrotnie, coś co kiedyś było niezwykle ważne, dodawało sił. A po  kolejnych dwóch krokach znowu coś zniknie, odejdzie, ale też pojawi się coś zupełnie nowego, co pozwalało i nadal pozwala zapomnieć, o przeszłości. Może tylko na chwilkę, może na dłużej. tak naprawdę, nikt nie jest w stanie tego określić, ale to chyba lepiej. Gdybyśmy znali przyszłość, czy w ogóle chcielibyśmy budować cokolwiek, wiedząc, że to prędzej, czy później ulegnie zniszczeniu.?

"Robię to dyskretnie najlepiej jak umiem w ciszy

Nienachalnie, bo każdy by tak chciał

Wszyscy czują niedosyt, wokół emocji deficyt

Niebanalnie, każdy chce poczuć ich smak

To pieprzone życie, odbiera Ci wrażliwości resztki

Wierz mi, takie właśnie jest życie

Ja przekraczam granice, emocji, jestem przemytnikiem"