graduate

-Tak się fajnie gada, czuje się jedność z ludźmi kiedy rozmawiamy, że wiesz, "nic mnie nie interesuje", a ktoś odpowie "nie martw się, ja też". I to jest fajne, w filmach jeszcze bardziej, jesteśmy młodzi, jeszcze... nie wiemy. ...tylko to jest fajne kiedy jesteś w szkole, kiedy masz 16, może 18, może trochę więcej lat. Kiedy masz 22 czy np. 29 to jest, kurwa przerażające, wiesz?
- Kiedyś ludzie dojrzewali powoli, taki giermek slużył u rycerza, powoli się uczył fachu, tak samo jak Ci co, wiesz, robilii u rzemieślników, potem wkraczali powoli w dorosłe życie dalej się szkoląc, w końcu uczeń stawał się mistrzem. Teraz każdy z nas jest zamknięty pod ochronnym kloszem, w hermetycznym, sztucznym środowisku bez troski, które nazywa się szkołą. Gdzie są bardzo proste zasady mierzone sześciostopniową skalą ocen i które nie mają nic wspólnego z prawdziwym życiem. I nagle po 15 czy 20 latach, jeśli wliczyć koledż, pępowina zostaje ucięta, a Ty zostajesz rzucony prosto w pierdolony świat dorosłych, z dnia na dzień musisz osiągnąć dojrzałość. Kiedy nigdy wcześniej nie musiałeś być, wiesz.. dojrzałym, dorosłym, wiesz o co chodzi..
- Wiele z nas się wypieprzyło na progu dorosłości, nie?
  Leżeli na dachu parę metrów od siebie, roześmiane odgłosy imprezy dobiegały ich z balkonu. Palili papierosy, gapiąc się w niebo i przez ten krótki moment ich myśli krążyły wokół tego samego tematu. Krążyły, jakby unoszone wiatrem wokół tematu, bezwiednie, bez ładu, tematu śliskiego, giętkiego, płynnego, niemożliwego przez to do uchwycenia. Kiedy ich myśli już kształtowały się w sprawną dłoń, która zaciskała się na Temacie, ten Temat, będący Sensem ich młodości wyślizgiwał im się z niej znowu.
  Była sobota wieczór, szczególny czas w tygodniu kiedy zupełnie nie liczy się wczoraj, ale nie myśli się też zupełnie o jutrzejszej niedzieli i umęczonej głowie przez cały dzień. Tylko dziś, teraz, zabawa. Może dlatego właśnie powtarzali ten rytuał wciąż i wciąż.