Czasem jestem miła a czasem zwyczajnie wredna.
Czasem otwarta a czasem zamknięta na cztery spusty.
Czasem jestem wielką gadułą a czasem nic nie mówię.
Czasem zaskakująco inteligentna a czasem kosmicznie głupia.

Cenię chwile zapisane w pamięci jak na fotografii.

Cenię otwarte umysły dodające mi energii.
Cenię oryginalność, bo ze mnie niezły oryginał.
Cenię niezmiennie wyjątkowy styl bycia, bo świat zlewa się w jedno.
Cenię ciszę i spokój, gdy dusza ma tego pragnie.
Cenię tych, którzy realizują marzenia wiedząc czego chcą.

Lubię ciche radości melancholijnej jesieni, wspólnie z kimś spędzone.
Lubię kakao ogrzewające ciało.
Lubię z Tobą rozmawiać na wszystkie tematy.
Lubię gdy słońce delikatnie ogrzewa moją twarz o poranku.
Lubię się śmiać bo życie jest tego warte.
Lubię być na czele i jestem w tym dobra.

Uwielbiam leżeć w łóżku słuchając muzyki.
Uwielbiam tą niepewność przy pierwszym spotkaniu, ten dreszcz gdy Cię widzę.
Uwielbiam las, gdy robi się ciemno i rosa oblewa łąkę.
Uwielbiam jego duszę artysty, piękniejszą od mojej.
Uwielbiam zamykać oczy i znów je otwierać.
Uwielbiam ludzi, codziennie inne twarze i wzrok przenikający.

Kocham szarość mojego miasta, te wszystkie pozytywne postacie.
Kocham rodzinę kwintesencję prometejskiej miłości.
Kocham kino, ale tylko te ambitne.
Kocham uczucia, które wypełniają mnie po brzeg.
Kocham noc, bo tylko ona w ciszy potrafi słuchać.
Kocham kochać i być kochaną...

Nie lubię, gdy dla siebie czasu mi brak. 

 Nie lubię, gdy czytają moje listy, przez ramię odczytując treść ich kart.
Nie lubię gdy muszę udawać, by innym było lżej.
Nie lubię krytyki, gdy wymawiana jest z zazdrości.
Nie lubię samotnego chodzenia do kina bo film już nie ten.

Nie znoszę, gdy do czegoś ktoś mnie zmusza.
Nie znoszę gdy na litość brać mnie chcą.
Nie znoszę gdy ktoś mnie poucza, sam nie wiedząc w czym jest rzecz.
Nie znoszę gdy z butami lezą w duszę, jakby do siebie wchodzili.
Nie znoszę słów pięknych niestety nieprawdziwych.
Nie znoszę gdy pada deszcz...

Nie cierpię poczucia bezradności, wewnętrznej słabości.
Nie cierpię zbiegów złych okoliczności.
Nie cierpię słów bezczelnych, tylko innych raniących.
Nie cierpię nie wyjaśnionych przyczyn.
Nie cierpię liczyć nie spełnionych życzeń.
Nie cierpię łez, które ciekną mimo woli .

Nienawidzę gdy przerwie mi rozmowę w słuchawce suchy metaliczny szczęk.
Nienawidzę kłamstw, przez które serce pęka.
Nienawidzę, jak mówi, że jest przyjacielem a za sobą trzyma nóż.

Nienawidzę tego głupiego uczucia, kiedy uświadamiasz sobie, że to koniec.
Nienawidzę jak mówisz, że mnie znasz każdy zakątek mej duszy.
Nienawidzę nienawidzić... choć czasem mnie do tego zmuszasz .