M.

to były czasy.       9brzmi to, jak gdybym była u kresu życia, ale jakby nie patrzeć, zdjęcie zgrane na kompa było 17 czerwca 2007 roku więć ponad 2 lata temu, a dwa lata w jeszcze młodym takim wieku, to dużo0

kiedyś, kiedy wieczorem siedzieliśmy w miejscu najprawdopodobniej zaczynającym się na 14 literę alfabetu 9tak kojarzy mi się0 zaczęliśmy prawić mądrości życiowe. ot tak po prostu, jak to bywa, kiedy ma się jeszcze naście lat ,lol2.

zdjęcie cenne, a to, co jest napisane jeszcze cenniejsze. a to tylko jedna strona ;0 więcej nie pokażę ;p

autorką tych słów jest SiwAnia. ;0 co mnie cieszy ;0

rozwalił mi się jeden komp, więc porządkuję drugi, gdyby też chciał się pogniewać ;p i kolekcjonuje wszystko począwszy od emotikonek, avatarów, listów, wypracowań, książek, filmików licealnych, po zdjęcia, filmy, muzykę, gry, jakieś nagrania i w ogóle mam tego chyba za dużo. jest dużo za dużo, ale lepiej mieć dużo, niż nic. tylko, że jeśli ma się dużo, ma się dużo do stracenia. z drugiej jednak strony mając dużo, można się cieszyć, że ma się tyle tego. to nie tylko wspomnienia, to nie tylko te rzeczy, które lubimy, na których nam zależy bardziej czy mniej. jak jest dużo, to wiemy, że żyjemy.

i morał z tego taki, że każdy kij ma zawsze dwa końce. jeden stępiony, drugi naostrzony. wybierz sobie.

i ten. zapomniałam.

w razie co, nie używałam shiftu, bo mi się nie chciało. tylko raz, z szacunku. 2 razy.

aha, już wiem. powiedziałam ostatnio, że moim zdaniem wyjątek nie potwierdza reguły. rzuciłam to, bo nie wiem czemu. chyba do sytuacji pasowało, ale muszę nad tym pomyśleć, bo chyba jednak tak nie uważam ;p kwestia do przemyślenia.

chyba się starzeję, bo czytam sporawo ostatnio :P

filmów jakby więcej oglądam.

5 raz zmieniam temat licencjatu, a czym nie wie jeszcze promotor.

no i najważniejsze. tylko dla wytrwałych:

   TEATR! TEATR! TEATR! - fantastycznie!Ś.