Jak już będziesz, zostań.

'Nie ma Cię kolejny juz dzień. 
Tak pusto to nigdy tu nie było.
Aż w uszach piszczy.  

Aż w oczy razi. 
Aż w sercu kłuje. 

Każde wolne miejsce przypomina mi Ciebie.
Przecież teraz powinieneś tu być

Właśnie na tym wolnym miejscu.

Jest dla Ciebie.
Wciąż czeka, aż zaszczycisz je swoją obecnością.

A jak już będziesz,
Zostaw tam smugę swoich perfum,

Bo wiesz, jak bardzo mój nos za nimi tęskni.

A jak już będziesz
Zostaw swoje rzeczy.

Przynajmniej będę miała pewność, że po nie wrócisz

I ujrzę Cię kolejny raz.

Brakuje Ciebie w każdym centymetrze szcześciennym

Moich czterech ścian serca.

Głuche echo odbija się od każdej błony,

Pozostawiając w nich głębokie ślady,

Które koi Twój głos, gdy już jesteś.

I jak już będziesz, to zostań.

Na chwilę, ale taką dłuższą chwilę.
Taką chwilę w moim rozumieniu.
Bo przecież wiesz,

Jak bardzo Cię lubię.
No może trochę bardziej niż bardzo.
Lubię Cię tak po mojemu.
I tęsknię, jak nigdy przedtem.

Przecież wiesz.'

... napisała mu to wszystko na kartce i ułożyła się do snu, by nie czuć dłużących się chwil bez niego. Wciąż żyła nadzieją, że ujrzy go po raz kolejny. Może dziś? A może jutro?  Nie chciała wciąż wracać do wspomnień. Chciała żyć prawdziwym jutrem. Rzeczywistością, w której on jest przy niej, a ona przy nim.