Wróćłam

Mówią, że szczęśliwi na photoblogach nie piszą... Czy jakoś tak :)

Czy to znaczy, że... nie, w życiu nigdy nie jest zbyt kolorowo! Powiedzmy 70% szczęściometru.

Mówisz, że wykreślanki są dla idiotów. Nawet nie wiesz jak bardzo liczenie pojedynczych liter pobudza moje zmysły!

A ponadto nie muszę się wykazać żadną konkretną wiedzą, lecz swoim sprytem. o. Mam złoty medal w liczeniu literek. o.

Muszę kiedyś wkleić tu zdjęcie jak byłam dzieckiem. To zadziwiające, że wciąż nie umiem się uśmiechać.

To znaczy umiem, ale mi to nie wychodzi. Znaczy się, staram się, ale moje mięśnie nie współpracują na tyle idealnie,

żebym normalnie wyglądała :3

Chyba miałam napisać jakiś długi i mądry post o tym jak bardzo coś mnię wzruszyło...

Jednakże zupełnie nie pamiętam o co chodziło :(

Możliwe, że o to, że jest strasznie zimno i ciężko jest pisać blogi jak jest strasznie zimno.

A jak dopiero zrobić niebieską zupę porową,

albo zapiekankę serowo -makaronową? Jak żyć, Panie Prezydencie?

W sumie całkiem mnie rozbawia moja własna nieroztropność w pisaniu tego posta Każdy akapit o czymś innym.

To właściwie bardzo na miejscu. Bo posta pisze człowiek, a ludzie są przecież... Różni.

Nie codziennie mam ochotę na herbatę, a czasem to nawet jem spagetti codziennie!

Pozdrawiam Pana K., zazdroszcząc mu wytrwałości w pisaniu fotkobloga. Moja już dawno się wykończyła,

mimo iż czasem czytałam wpisy innych ludków.