I każdy dzień staje się coraz gorszy ...


Nie wiem czy to dobrze czy źle .. przyznaje się podkosiłam czyjś obrazek ale tak świetnie
pasuje do mojego nastroju na dzień dzisiejszy.
Choć tak długo mnie tu nie bylo , to było wiele powodów do tego , przyznam niektóre dosć
skomplikowane a niektóre takie co zmienily moje życie , może na lepsze może na gorsze ...
hmmm teraz już sama tego nie wiem bo w niektórych aspektach oczywiście na lepsze z czego
się cieszę bo pojawiła się w moim życiu osoba która zmieniła mój świat o 180 stopni , dlatego
właśnie uważam że na lepsze bo pokazała mi jak zrozumieć to wszystko co było we mnie złe ,
tylko że z drugiej strony źle bo w sumie wizja utrzymywania tego wszytkiego co pozytywne
i doświadczenia jakie zdobyłam przez tak długi czas , trzymania tego tylko dla własnego życia
i dla walsnej siebie staje się już coraz trudniejsza i gorsza ,Nie jestem już w wieku 12 lat
( oczywiście nie obrażając nikogo) ażeby jakoś ubolewać i użalać się nad sobą , ale powiem
tyle z tego co próbowałam , udawanie kogoś innego kim się wgl nie jest i udawanie że jest się
szczęśliwą osobą mimo wszystko zupełnie nie ma sensu i nic nie znaczy , dla nikogo , moze
w sumie niektórzy uszanują cię za to jak sprawiedliwą osobą starasz się być , ale innym nawet
na tym nie zależy a co gorsza osoba dla której to robisz po czasie i tak zauważy i będzie tylko gorzej ,
i tak właśnie mój świat zaczął się sypać , nagle z dnia na dzień , z raju który miałam na ziemi
( o ile tak można to określić) wyrosło smutek , przygnębienie i pare innych przykrych określeń
na mój nastrój, humor i poczucie wartości , moja samoocena spadla do - 5 ....
Przecież nie można nikogo zmuszać do niczego , ale też nie powinno się rezygnować z marzeń
które w jakiś sposób stały się celem w życiu . No o sobie mogę powiedzieć tylko tyle że straciłam ten cel ,
straciłam chęć na dążenie do doskonałości swojego życia , nie wiem jak stworzyć sobie ten nowy cel ,
czy moze nawet nie jestem pewna czy chce go mieć , nie do końca to też jest związane ze stroną uczuciową ,
no może troche ale i tak nie do końca ... Czuje że popełniłam błąd , ale nadal nie potrafie odnaleźć się
w momencie w którym ten błąd stanął mi na drodze , może to ten z góry stawia przed nami różne wyzwania
i rzuca kłody pod nogi a żeby pokazać nam jak silni bądź słabi jesteśmy ... Nie wiem już co mam myśleć
, na chwile obecną nie wiem nic , moja pewność siebie i zaangażowanie zanikają a wszystkie postanowienia
i ograniczenia ulatniają się wraz z chwilą która była najtrudniejsza.
Choć nie powinna to w jakiś sposób ta iskierka miłości ,  zaufania i radości zanika a nadzieja na lepsze juro umiera , może jeszcze kiedyś każdy będzie szczęśliwy
i wszystko wróci do pełego spokoju i pożądku kto wie ...

Każdy ma swój lepszy i gorszy dzień , miesiąc , rok ..... życie ..