Dodano: 29 WRZEŚNIA 2013
023
023
Jestem jednorożcem współczesnej epoki.
Mitycznym stworzeniem, wrażliwą duszą, która nie mam prawa istnieć w dobie komputera, masy, maszyny, miasta, złosci, tysięcy pierdół i milionów szram na sercu. Doba trwa tu za krótko, nie mogę się połapać, kiedy zgasła ostatnia lampka na ulicy, kiedy mój oddech staje się równomierny i lekko chrapliwy. Gubię się. Coraz bardziej. Jesienna depresja wraca.
Jestem zjesieniałym ślepawym zmroczem.
Umrę dziś przez sen?
Zarejestruj się teraz, aby skomentować wpis
użytkownika letskilleveryone.
Zarejestruj się
Masz konto? Zaloguj się.
