Ropuszka

Ropucha wyszła z trawy i siadła na ziemi,
przeciągnąwszy się z trudem przez zeschnięty patyk.
Patrzy prosto przed siebie ślepiami złotemi,
dysząca bryła ciała w jadowity batik.

Musztardowa w kwadraty ciemniejsze i bledsze,
z bryzgiem martwego złota na każdym kwadracie,
siedzi - śni, Nagle skacze wysoko w powietrze
jak wiedźma rozpłaszczona na swojej łopacie.

......................................................................................................................................................................................................................

Tak, Pawlikowska-Jasnorzewska zostaje tu zacytowana wierszem ,,Ropucha''.

Powyższe żyjątko z niewyjaśnionych powodów (i okoliczności) zjawiło się w mojej wannie rok temu.

Dziwne.

W każdym bądź razie, uwieczniłam ją na słit foci i poprosiłam mamę, by  wypuściła ją do ogródka.;)

Mam takiego lenia, zero pomysłu na wypracowanie z francuskiego. I jeszcze ta biologia. -,- I sprawdzian z angielskiego, na który nie mam się jak pouczyć, jestem na tyle mądra, że zostawiłam podręcznik w szafce. Hell yeah.